Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Duo Reges: constructio interrete. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Prioris generis est docilitas, memoria;

At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere.
Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.

Nunc de hominis summo bono quaeritur;

Ad eos igitur converte te, quaeso. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Graece donan, Latine voluptatem vocant.

Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in
iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.

Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse
et tuas cogitationes et studia perspexeris;

Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate.

Atque ut ceteri dicere existimantur melius quam facere, sic hi mihi videntur facere melius quam dicere.
Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata;
Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.
Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.

Perge porro;: Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere;
Quae sequuntur igitur?: Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Istic sum, inquit.: Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.